Vroom als we zijn zaten we vanmorgen weer met onze snufferd in de kerk. Dominee preekte over Jezus, die in de woonplaats waar hij opgroeide de synagoge bezocht en daar uit de Schrift las en ook nog wel meer sprak. Het lezen uit de Schrift ging nog goed, maar wat hij daarna zei viel bepaald in slechte aarde bij zijn oude buurtjes. Maar dit terzijde.
Ergens halverwege de preek ging het over de betekenis van het woord Christus. Dat bleek eigenlijk zo ongeveer hetzelfde te zijn als Gezalfde. Jezus was (is!) dus de Gezalfde des Heren, al was hij tijdens zijn leven nooit gezalfd. Zei dominee. Maar onze Luuk wist wel beter.
Wel, zei hij zachtjes naast me.
Ik boog me naar hem toe.
Wat zei je?
Wel, herhaalde hij weer.
Wanneer dan? vroeg ik.
Nou, eh… toen met die vrouw die hem met dat dure spul overgoot, antwoordde mijn eigen jonge Schriftgeleerde wijselijk.
Maar dat was niet over zijn hoofd, probeerde ik de eer van onze predikant nog te redden.
Wat maakt dat nou uit? verbeterde Luuk me terecht.
Mm, dacht ik. Hij heeft een punt. Alsof wat (zondige) vrouwen doen niet zou tellen. Dat dachten die Schriftgeleerden en andere notabelen toen juist ook. En dat was hartstikke fout, dat ze dat dachten. Zou er na 2000 jaar dan zo weinig veranderd zijn?
1 opmerking:
Wat een superzoon! Ik was vorige week nog op een cursus van een Bijbelgetrouwe instelling, en het kwam ter sprake dat het inderdaad wel een gebeurt dat vrouwen in de Bijbel gebagatelliseerd worden door (hedendaagse) mannen.
Groeten uit Engeland,
Ada
Een reactie posten