Verdekt opgestelde blasfemie

Vandaag vanuit de auto gezien:

Boeren die voedsel 'maken'. 

Hoe zouden ze dat in 's hemelsnaam voor mekaar krijgen...?

Geen kerst dit jaar

Een week of wat geleden heb ik besloten om dit jaar geen kerst te vieren, en ook geen kerstdagen, noch kerstfeest en al helemaal geen XMAS.

We doen dit jaar niet aan bomen, ballen en slingers. Eerder trouwens ook amper.

We gaan niet de ene dag naar ene familie en de andere dag naar de andere. Eerder trouwens ook niet, omdat er maar één kant in leven is.

We doen het dit jaar anders.

We vieren dit jaar iets wat je in praktijk al zelden meer hoort.

Dit jaar vieren we 

KERSTMIS.

Dat betekent in praktijk dat we naar 'de mis' gaan, dat is de kerkdienst waarin wordt gevierd dat Christus Jezus, de Messias, de Immanuël is geboren. Niets meer, maar ook niets minder dan dat. Punt.

Wij vieren het hart van kerstmis, en voor de rest zien we wel wat we doen die dagen. Dat boeit allemaal niet zo, toch?

Omdat het december is

De secularisatie gaat hard.

Het door Albert Heijn ingehuurde reclamebureau TBWA\Neboko heeft bedacht dat de kerstgedachte zijn langste tijd wel heeft gehad. Om nog meer producten te verkopen dan alleen voor die paar kerstdagen is nu het decembergevoel uitgevonden. Dan kun je de hele maand door de slingers ophangen (waarover later meer) en de hele maand door consumeren. Dan hoeven we het allemaal niet meer zo in te vullen, want iedereen mag zijn eigen ding doen. Zwarte of Witte of Paarse Pieten. Wel of geen kindje in de stal. Wel of geen (echte of onechte) boom, alles geheel naar eigen smaak.

Ook het woord 'Kerstmis' kon beter worden geschrapt. Immers, hoe algemener de verkoopleus, hoe meer verkoop. Dus géén verwijzing naar (de inhoud van) het kerstfeest, maar gewoon benoemen dat het nu feesttijd is. Hoe die dan ook wil worden benoemd, beleefd en/of gevierd. Geen grenzen, geen limieten! Daarom werd de reclameleus bedacht: 

Omdat het december is.

We vieren dus feest 'omdat het december is'. Niet langer vanwege kerstmis. Die verwijzing kan in het ontkerstende Nederland van 2018 blijkbaar geheel worden weggelaten.
 Als het aan de grootste supermarkt van Nederland ligt vieren we straks dus een ontkerst kerstfeest. 

Daarom voor de resterende voorheen-christelijke feesten hierbij alvast de volgende tips.

Pasen: 

Omdat het april is. 

(lente mag ook) 

Pinksteren:

Omdat het juni is.
(zomer mag ook) 

Maar is het leven niet één groot feest - totdat het afgelopen is? En afgelopen is het soms/vaak/meestal maar al te snel. Daarom zal er in de Bijbel ook iets over zijn geschreven (voor alle feestliefhebbers):

"Laten wij eten en drinken, want morgen sterven wij."

Eten en drinken dus. Feestvieren zoveel en zolang het maar kan, want:

"Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen."


Daarom denk ik dé oplossing te hebben voor het hele jaar door. Gewoon:

Omdat het leven één groot feest is...! 

(...zoals bijvoorbeeld voor de rijke man, die de arme Lazarus als 'poortwachter' had)

Wat ik zei: de secularisatie gaat hard.





Lees in dit verband ook:

https://www.trouw.nl/religie-en-filosofie/de-feestbijbel-van-albert-heijn-waarom-omdat-het-december-is-~a92ad31f/

Orthodox of niks

Momenteel lees ik het boek met de geweldige titel 'Orthodox of niks' van wijlen Willem Barnard. Het is niet zijn beste werk. Dat komt omdat hij het indertijd is begonnen als tijdverdrijf, en dus niet met de intentie een boek te schrijven. Maar allengs kwam het er toch van, zo merkt hij al gauw ergens op. Het waren niet meer of minder dan dagelijkse schrijfoefeningen terwijl hij zijn tijd uitzat in een verpleeghuis. Zonder schrijven had Barnard geen leven, dus verplichtte hij zich aan een dagelijkse column. 

Eén van deze columns gaat over de hedendaagse afscheidsgroet. Al veel eerder had ik daar zelf al een blogje over willen schrijven, maar het kwam er nog niet van. Maar na het lezen van pag. 106 van het bovengenoemde boek, waarbij ik zoveel herkenning vond, moest het er nu maar van komen.

Sinds een jaartje of tien neemt het gros van de Nederlanders afscheid van elkaar met de uitroep 'Een fijne dag nog!' Ook Willem Barnard ontsnapte, zelfs in het verpleeghuis, daaraan niet. Zijn reactie daarop was verbazing. Hij vroeg zich af waar dit vandaan kwam. Het klonk hem nogal kinderachtig in de bejaarde oren. Hij constateerde ook: "Alleen van ouderen krijg ik nog een goede dag toegewenst."

Wat hem vooral irriteerde was 'het ingebouwde hedonisme van zo'n groet.' Barnard oordeelt verder het een symptoom te vinden van pijnlijke secularisatie. 

Maar wat dan wel?

Ook daarover dacht de goede Barnard na. Al komt hij niet echt verder. Want: '"een gezegende dag" klinkt inmiddels uitsloverig, alsof je aan het evangeliseren bent.' En als hij zou zeggen: 'De zegen van Onze Lieve Heer' zou dat de lachlust wekken. Voorts dacht hij nog aan zijn oom Henk die zijn brieven altijd eindigde met 'Gode bevolen'. 

Heel eerlijk gaf Barnard toe dat hij het ook allemaal niet meer zo goed weet. Hij verschool zich - geheel tegen zijn eigen boektitel en mijns inziens volkomen waarachtig geloofsprincipe Orthodox of niks in - achter een schutting van secularisatie. (En daarin viel hij mij dan toch weer tegen.) Een 'fijne dag' zouden we hem niet horen zeggen, maar 'Gode bevolen' ook niet. Halfslachtig mompelde hij dan meestal maar zoiets als: 'Dag hoor! Alle goeds!' 

Ik begrijp dat wel. Je wilt ook niet als archaïsch door het gewone alledaagse leven gaan. En bijvoorbeeld bij de kassadames van Albert Heijn bekend staan als die man die altijd zo christelijk groet. Alsof je daarmee de wereld voor Christus wint.

Toch heb ik het wel eens gedaan. 

Zat als ik was van al die prettige dagen nog en al die fijne weekenden. 

Toen antwoordde ik eens: 'Gezegende zondag nog.' Waarop ik natuurlijk een standaard 'Dank u wel.' kreeg te horen. Bejegening is tegenwoordig namelijk gestandaardiseerd aan de kassa van alle Nederlandse winkelketens. 

Als laatste nog dit.

Ik denk dat het alles behalve toevallig is dat Nederlanders elkaar geen 'goede dag' meer toewensen. Maar wel een 'prettige dag' of nu vooral een 'fijne dag'. Het leven hoeft namelijk niet langer meer 'goed' te zijn, het moet vooral en het liefst altijd, elke dag, 'prettig' zijn. Of 'fijn'. We willen pret, we willen leuk, we willen fijn. 'Goed' heeft te veel de connectie gekregen met 'goed en kwaad'. En daar gaat het in ons moderne leven steeds minder om. We streven niet naar het goede, maar naar het prettige, het fijne, het gezellige, het leuke. 

Dit alles gezegd hebbende hoop ik dat u dit blogbericht absoluut geen fijn nieuws vond. 

Want dan is het namelijk goed.

Advent

Laatst moest ik even met mijn vrouw door een tuincentrum lopen.

(Dat heb je zo als je een plantje wilt voor in huis.)

In zulke centra wordt overigens al heel lang meer wat anders dan 'tuin' verkocht.

Zo staat december daar in het teken van 'kerst' (wat dat tegenwoordig ook mag zijn).

Toen ik daar eens goed om mij heen keek was er maar één conclusie mogelijk.

Daarom voegde ik mijn vrouw toe:

"Ik geloof dat er een RENDIER 

is geboren op aard."