(S)Preekbeurt

Goedemorgen gemeente,


Ik houd mijn preekbeurt vanmorgen over de Bijbel.

De Bijbel is een heel oud en dik boek.
Maar eigenlijk zijn het wel 66 boeken bij elkaar. Dat vond ik wel veel, maar het klopt wel.

De Bijbel heeft twee delen.
Het eerste deel heet het oude testament en het nieuwe, ik bedoel het tweede heet het nieuwe testament.
De Bijbel is het meest verkochte boek ter wereld.

Dus dat zegt wel wat.

Het is in een heleboel talen vertaald, maar ik weet niet precies hoeveel precies.

In alle kerken ligt het boek voorin op de preekstoel of bij de katholieken (als je geluk hebt) op hun altaar.
Ik zal het even omhoog houden zodat iedereen het goed kan zien.

(Hier laat ik de Bijbel omhoog laten zien)

Het eerste boek van de Bijbel heet Genesis. Daarin staat het begin van de wereld opgeschreven, dat was de schepping.

Adam en Eva waren de eerste mensen. Wie de laatste mensen zijn weten we nog niet.

Maar over het einde van de wereld staan ook best wel mooie dingen geschreven in de Bijbel. Best heel anders dan in de film 2012.
Die staan in het einde van de Bijbel:


Open

Baringen

van

Johannes.

Adam en Eva zijn bekend van het paradijs (dat was een soort Centre Parks) waar ze bleven wonen totdat er een sprekende appel kwam en een slang die er héél lekker uitzag en die ze ging verleiden om een vijgenblad te dragen.

En ik was nog bijna vergeten te zeggen dat het verhaal van Mozes in de ark er ook instaat. En nog wel veel meer ook. Zoals Noach in de wallevis. En de toren van Abel. En David met zijn harpoen.
Maar ik hoefde maar één A-viertje, dus…


Dit was mijn spreekbeurt. Zijn er nog vragen of tips?



######################################



Ik weet niet hoe we er op kwamen, maar eergisteren aan de eettafel werden we wat melig en deden een aantal cliché spreekbeurten na op de basisschool. U weet wel, van die standaardwerken over ‘mijn hamster’

(“ik hou mijn spreekbeurt over hamsters omdat ik zelf ook een hamster ben”) (eh…heb),

of over ‘de dolfijn’
(“ik hou mijn spreekbeurt over de dolfijn want die zijn altijd blij”),

of over paarden
(“ik hou mijn spreekbeurt over paarden omdat ik zelf ook nogal over het paard getild ben”) (eh… ook een paard heb).

Onze voorbeelden stapelden zich op, nee buitelden over elkaar heen. En ja, dan worden we algauw ontzettend vroom. Of heet dat toch anders? Zoals: durfden we een gezonde spot te etaleren jegens het klerikale.

Maar wees niet bang: vandaag is het zondag en vanmorgen zaten we weer braaf in vreze en beven te wachten op de preek die ons in de kerk boven het hoofd hing. Daar zaten we dan met een boek vol zilverwerk. Net zoals Kortjakje (zie dit blogbericht) ja, maar dan toch wel een beetje anders.



Tot slot nog een leuke cartoon over een schoolspreekbeurt, die weliswaar niet op het bovenstaande slaat, maar wel erg grappig is…