zaterdag 20 februari 2010

Niet content met contant













De kogel is door de kerk. Winkeliers willen tegenwoordig het liefst dat alle boodschappen, hoe klein dan ook, met de pinpas gaan afgerekend worden. Het was geloof ik zelfs voor het Journaal. Moesten we even geleden als straf voor het pinnen van kleine bedragen nog een soort ‘opcenten’ bijbetalen, straks kun je er donder op zeggen dat we juist moeilijk worden aangekeken als we nog met munten (‘zooo twintigste eeuws’) willen betalen.
Ik word daar om meerdere redenen niet vrolijk van.
Ten eerste omdat ik de voorthollende digitalisering van de maatschappij afkeur. Er hoeft niets mis te zijn met digitale techniek maar de manier waarop we onszelf hieraan overgeven, om niet te zeggen: uitleveren, doet me mijn hart vasthouden.
Ten tweede omdat alles in ons leven blijkbaar langs de maatstaf van de efficiëntie moet worden gelegd. Is iets niet nuttig? Weg ermee! En wanneer is iets niet nuttig? Als het geen geld oplevert! Ik ga binnenkort maar weer eens gauw wat geld opleveren anders word ik straks ook nog weg geëffectueerd….

Veel winkeliers, vooral de caissières in de supermarkten, zijn in het geniep al begonnen met een voorschotje te nemen op digitaal betalen. En wel als volgt.
In mijn jongere jaren en ook nog minder lang geleden was het gebruikelijk dat als je wisselgeld terugkreeg, dat bedrag keurig munt voor munt met hardop tellen in je hand werd gelegd. Dat nu is voorbij. Vast niet efficiënt genoeg. Kost alleen geld want tijd. Weg ermee dus. Kwak dat wisselgeld voor die muts die nog steeds zo nodig met munten wil betalen gewoon in z’n hand. Als ie ’t niet vertrouwt telt ie ’t zelf maar na. Tijd is geld maar contant geld is zonde van de tijd! Weg ermee.

Omdat ik nogal eh… onthand ben de laatste tijd zal ik het volgende plan binnenkort nog niet kunnen uitvoeren, maar ik ben echt eens van plan om de caissière van de supermarkt eens met eh… gelijke munt terug te betalen. Het bedrag dat ik moet betalen zal ik dan eerst munt voor munt uit m’n portemonnee halen en dan in één keer in haar hand kwakken. Eens kijken wat er dan gebeurt.

Oog om oog, munt om munt.
Een heer van stand laat niet zomaar met zich sollen!
Wat jij, jonge vriend?


2 opmerkingen:

Bree zei

er is iemand die zou zeggen, geef aan de keizer wat van de keizer is enz...

Anoniem zei

Er is één belangrijke reden om niet overstag te gaan en stug contant te blijven betalen:

Niets geef beter inzicht in je persoonlijke financiële situatie dan een lege portemonnee.