Ik lees vandaag in de krant over een initiatief van een aantal katholieken die in een open brief hun bezorgdheid hebben geuit over de wantoestanden in hun kerkafdeling en daarnaast ook schrijven over hun drijfveer om bij de door schandalen geplaagde kerk te willen blijven.
Meer dan honderd katholieken hebben de brief ondertekend. Er is ook een website in de lucht gegaan: wijblijvenkatholiek.nl. Hierop wordt beargumenteerd waarom de oprichters katholiek willen blijven. Ik citeer:
“Wij denken aan de zorg van katholieken wereldwijd voor ouderen, rouwenden, verslaafden en gevangenen, mensen zonder werk en vluchtelingen.”
Dat klinkt mooi. Maar toch mis ik iets. Of liever gezegd: iemand. Ik mis het noemen van de naam van de stichter en eigenaar van de kerk. Ik mis het Hoofd van het Lichaam van Christus als eerste motivatie om niet weg te lopen. Al is de katholieke kerk natuurlijk niet hetzelfde als dé kerk, al vindt zij zelf nog steeds van wel: zij is slechts een (aanzienlijk) onderdeel daarvan.
Wat zou ik hebben gezegd als ik rooms-katholiek was? Ik denk toch dat ik zou beginnen met Christus. Dat is voor mij namelijk ook precies de reden waarom ik sowieso bij de kerk ben gebleven. Niets anders dan dat. Niet om de fijne mensen die er bijzitten. Ook al is dat soms best het geval. Niet omdat ik het altijd zo fijn vind om er naar toe te gaan. Ook al kom ik vaak gelouterd thuis. Niet omdat de kerk zo’n goed platform is om hulp te bieden aan de naaste, dat kan ook op andere wijzen worden georganiseerd.
Nee, er is slechts één reden waarom ik kerkelijk ben: dat is omdat Jezus Christus zijn kerk heeft gesticht, heeft liefgehad, dat nog steeds doet en zal blijven doen tot aan de voltooiing van zijn koninkrijk in de hemel. Tot die tijd heeft hij zijn eigen lichaam lief en zal dat willen gebruiken om zijn koninkrijk te bouwen. Dwars door elk menselijk falen heen. Ook dat van mij. Daarom blijf ook ik katholiek. Al is het dan niet rooms….
2 opmerkingen:
Amen. Anne-Mae
De spijker op zijn kop,
met groeten
Een reactie posten