Een week lang niet geblogt!
Hoe voelt dat?
Dat voelt goed, eerlijk gezegd.
Ik ben het van harte eens met medeblogster HELMA dat het ook snel een farce wordt, dat bloggen. Altijd maar even iets verzinnen om maar mee te komen met de rest, tja, ik ben Fokke of Sukke niet....
Daarom hierbij de belofte: ik blog alleen als ik iets te melden heb wat ik de moeite waard vind. En ik blog alleen als ik er echt de tijd voor heb (en mijn Purperpol er niet de hele tijd achter zit).
En anders is het dus maar even een dag of een week stil. Lekker rustig.
2 opmerkingen:
Amen zeker weten! ;-)
En zó is het!
Je zou toch wel gek zijn je zelfs door de blogwereld te laten leven.. Blègh! Niet doen dus.
Groet, Petra (die ooit via Marktplaats een kinderbijbel van je kocht)
Een reactie posten