zaterdag 31 juli 2010

Het einde van het geloof

De secularisatie is de laatste tijd sterk toegenomen in Nederland. Het eens zo fiere geloof is als een plumpudding ingezakt en weggeëbd in het putje van ons zielenleven. Merkwaardig toch hoe een samenbindende factor als religie een land zo in zijn greep kan houden, maar na de ontgoocheling van de volgelingen over het teleurstellende resultaat van hun godheid, hetzelfde land weer net zo gemakkelijk kan laten overgaan tot de orde van de dag. Wat een deceptie. Zo zie je maar, wie hoog staat kan laag vallen.

Zag je een maand geleden nog honderdduizenden, nee: miljoenen mensen meedoen met de waan van de dag nu is er nog een enkeling (noem het een godsdienstwaanzinnige, iemand met een relitic) die nog een oranje vlag aan het huis heeft laten hangen of zo'n beessie van de supermarkt in zijn auto heeft laten zitten. Wellicht uit sentiment naar vroegere en betere tijden, toen we er nog allemaal in wilden en konden geloven en toen het geloof sterk in de lift zat.
Geloof is een wankele zaak zo blijkt wel weer, want wie geeft je de garantie dat je bij de winnaar behoort? Niemand. En als dan achteraf ook nog blijkt dat de door jou bejubelde godenzonen zich en masse schuldig hebben gemaakt aan misbruik in de vorm van aanranding van de tegenstanders is de afgang compleet. Het geloof heeft afgedaan, er is een leegte ontstaan en wie zal die kunnen vullen?

Psalm 118:

8 Beter te schuilen bij de HEER
dan te vertrouwen op mensen.
9 Beter te schuilen bij de HEER
dan te vertrouwen op mannen met macht.

1 opmerking:

Anoniem zei

nog een liedtekst:
psalm 146 berijmd:
Vest op prinsen geen betrouwen,
Waar men nimmer heil bij vindt;
Zoudt g' uw hoop op mensen bouwen?
Als Gods hand hun geest ontbindt,
Keren zij tot d' aarde weer,
Storten met hun aanslag neer.

Mirjam