Niet of mijn kinderen het zo goed doen op school. Niet of ik zo'n goede vader voor ze ben. Niet of we in een betere buurt wonen. Niet of ik nooit driftig word. Niet of mijn kinderen sociaal sterk zijn. Niet of ze een abonnement op de Donald Duck hebben. Niet of ze u tegen mij moeten zeggen. Niet of ze nooit ziek, zwak of misselijk zijn. Niet of ze veel vriendjes hebben. Niet of ik elke dag verhaaltjes voorlees of vertel. Niet of ik al genoeg spaargeld opzij heb gelegd voor hun studiejaren. Niet of ze elke dag twee keer fruit eten. Niet of ze ieder hun eigen kamer hebben. Niet of ze wel weten dat naar school gaan belangrijk is. Niet of hun vader werk heeft. Niet of hun moeder ziek is. Niet of elke dag de zon schijnt. Niet of ze hun schoenen hebben gepoetst. Niet of gehoorzaam zijn. Niet of ze erg handig zijn. Niet tot hoelaat ze mogen opblijven. Niet of ze een zwemdiploma hebben. Niet of ze als twee druppels water op mij lijken (och heden nee). Niet of ze alle bijbelboeken in chronologische volgorde kunnen opzeggen. Niet of ze van U2 of K3 houden. Niet of ze ze allemaal op een rijtje hebben. Niet of hun vader goed kan klussen en hun moeder goed kan kussen. Niet of ze nooit bang zijn voor spoken. Niet of ze goed kunnen stilzitten in de kerk. Niet of ik geabonneerd ben op Aan de Hand (al helpt dat ergens soms best wel misschien een beetje).
Wel dat ze kinderen zijn van de Allerhoogste en liefdevolle God en dat Hij het goed met ze maakt. Dat telt.
(Deze column werd eerder gepubliceerd in het christelijke opvoedmagazine Aan de Hand. http://www.aandehand.nl/ )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten