Gisterenavond begon het achtuurjournaal met het droeve bericht van een nieuwe dode in Uruzgan. Vanmorgen begon de dominee in zijn afsluitende gebed met deze dode. En daar heb ik dus moeite mee. Waarom? Omdat ik dit willekeur vind. Op zich is er niets mis met bidden voor de nabestaanden en achterblijvers. Van welke dode dan ook. Maar wel als de motivatie voor dit gebed afkomstig is van het nieuws. Althans, het nieuws dat wordt gemaakt door televisiemakers. Zodoende wordt de gebedspuntenkeuze van een voorganger bepaald door buitenstaanders. Stel dat het journaal was begonnen met, ik noem maar wat, de onfortuinlijke dodelijke val van een glazenwasser te Assen. Was dit dan vervolgens gebedsonderwerp geweest van de kerk? Hebben we zelf geen programma meer? Moet onze gebedskalender niet worden bepaald door de Heilige Geest, wiens komst we deze dagen vieren?
Ik geloof van wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten