Het lint wordt weggetrokken en het plakband voorzichtig verwijderd. Het allereerste kerstpakket verdient het met zorg te worden geopend. Wat zal er in zitten? Luxe? Overdaad zelfs? Of op z’n minst toch een flinke extra voor de winter? Vol verwachting klopt het hart.
Nee wacht, het is iets anders. Daar komt het eerste presentje: een niet van jou zwangere verloofde met daarbij een visioen met de melding dat je haar desondanks moet trouwen. En daarmee krijg je ook de argwaan, de hoon en de spot van je vrienden, buren en familieleden. Meteen daarna: een gratis retrotrip naar je eigen geboortestadje. Op een heus rijdier en zonder al te veel bagage. Inclusief een hoogzwangere vrouw, maar exclusief een dekkende gezinspolis bij een zorgverzekeraar.
Een ander cadeau: een gratis overnachting onder een afdakje in een sfeervolle ambiance. Warmte, water en licht geheel in eigen beheer. Sanitair: basic. Wegens de landelijke omgeving echter hooi en stro in overvloed.
Dan het mooiste geschenk: zonder bemoeizuchtige vroedvrouw je eerste kind ter wereld mogen helpen brengen. Zelfs van je schoonmoeder geen last. Romantischer kan zoiets niet worden.
Het volgende cadeau: visite. Niet van de felicitatiedienst, een behulpzame buurvrouw of je rijke ouders, maar van een kudde stinkende herders die zonder kraamcadeautje maar wel met een erg sterk verhaal binnen komen vallen. Wat je ermee moet is onduidelijk, al past het ergens wel in eerder verkregen openbaringen die je bij alle consternatie al weer bijna was vergeten. Je had je het een en ander namelijk nogal anders voorgesteld.
Amper bijgekomen van de bevalling en alles daaromheen komt er een verrassingtripje naar Egypte uit de lucht vallen. Geheel onvoorbereid ga je op reis. Aan spanning geen gebrek, want je hebt als knus jong gezinnetje een heuse vijand op je hielen. Maar blijf positief, je hebt de onverdeelde aandacht van de belangrijkste man van Israël: de koning is naar je op zoek!
En nog iets unieks: binnenkort zou je het enige ouderpaar zijn geweest in heel Bethlehem met een manlijke zuigeling in je armen. Verder zou het zomaar kunnen dat je, als laatste kerstpresentje, nog een postnatale depressie mag incasseren, maar daarover waren vooralsnog geen berichten binnengekomen. We kunnen het ons echter, onder deze omstandigheden, wel voorstellen…
Hoe vreemd is het eigenlijk nog dat er een Mariaverering op gang is gekomen? Haar geloof was groot en haar overgave volledig. In haar is zodoende niet alleen Gods Zoon groot geworden, maar ook God zelf. Daarom spreken wij, beter dan haar te vereren, ook haar zalig.
1 opmerking:
Heel origineel beschreven,de laatste zin erg raak!
Maomi
Een reactie posten