De vorige keer meldde ik u het gejeremieer met het gemeneer van de jongeheer van Lexmark. Hieronder volgt de apotheose van mijn (letterlijk) onfortuinlijke contact met deze 'service'medewerker.
- Hoe vaak gebruikt u de printer, meneer?
- Nou, ongeveer 1 x per maand, denk ik.
- Ja meneer, dat is veel te weinig, dan raken de printerkoppen dicht, meneer.
- ?
- Meneer. U moet de printer wekelijks even laten werken, dan blijft hij het gewoon wel goed doen, meneer.
- Maar ik heb lang niet elke week een printer nodig.
- Dat maakt niet uit meneer. Lexmark heeft dat wel nodig, en het gaat per slot van rekening niet om u, maar om ons, meneer. Onze schoorsteen moet blijven roken, meneer. Als het even kan ten koste van die van u, meneer.
- Dus ik moet elke week gaan printen?
- Ja meneer. En niet alleen met zwart maar ook met alle andere kleuren, anders slibben de koppen dicht en moet u een nieuwe inktpatroon erin stoppen, meneer.
- En wat moet ik nu dan doen?
- U moet nu ook de inktpatroon vervangen, meneer. Dan doet ie het weer. Tenminste, als u elke week even print.
- Even?
- Ja, één letter is al genoeg hoor! (Had ik trouwens in deze zin al meneer gezegd?)
- Maar onze printer staat in de kast. Moet ik dan elke week dat ding om deze reden uit de kast halen?
- Tja, dat is natuurlijk uw eigen keuze, meneer. Net zoals het onze keuze is om u een poot uit te draaien. Meneer.
- Ik dank u hartelijk voor uw hulp. Overigens, heb ik u in dit gesprek ooit maar één keer meneer genoemd?
- Nee, meneer.
- Dan is het goed.
(Bovenstaand gesprek is helaas, helaas niet conform de werkelijkheid, maar had - gezien de eerlijkheid - wel zo moeten verlopen.)
1 opmerking:
Er staat hier nog een Lexmark printer ongebruikt weg te r..... Daar had ik je best een plezier mee kunnen doen.
Een reactie posten