Ongetwijfeld de meest favoriete huiselijke bezigheid van onze jongens is het ‘pappa-stoeien’. Deze zelfbenoemde en met een dierlijk genoegen uitgevoerde lichaamsoefening bestaat uit het vakkundig en semi-legaal molesteren van de pater familias hier te huize. Ik begrijp ergens wel dat het scheppingtechnisch zo is bepaald dat de man van het gezin hierin een leidende rol als lijdend voorwerp heeft, maar toch. We waren toch ook ergens geëmancipeerd geworden? Maar hoezeer die emancipatie ook bij ons heeft huisgehouden, op dit punt geldt nog steeds de wet uit de oertijd: vrouw = lief & zacht, man = stoer & hard. Waarom nooit eens ‘mama-stoeien’? Daarom dus. Alsof het onderling zo is afgesproken komen ze altijd dreigend op mij af. De engerds. Hun moeder is overigens niets te beroerd om deze oerwet nadrukkelijk te onderstrepen en deze hinderende kinderen op veilige afstand te houden door structureel naar mij te verwijzen. Arme ik. Nooit geweten dat niets leuker is dan je voluit te storten op de man uit wiens lendenen je bent verwekt.
Ik hoor veel van die leuke modelvaders in interviews verderop in dit blad zeggen dat je maar vaak moet knuffelen met je kroost. Mooi gezegd hoor, maar ik krijg daar niet eens de kans voor. Voordat ik ze zelfs maar kan aanraken storten ze zich al op mij, of gaan letterlijk als een blok aan mijn been hangen. Stelletje ongeregeld. En wat ze dan allemaal doen om mij omver te krijgen. Ze vallen mij gezamenlijk achterlangs aan, zetten zonder enige scrupules hun vieze nagels in mijn schone vlees, bijten zich met hun krachtige melktanden vast in mijn slappe nek en kelen mij alsof ik een tamme gans ben. De primitieven. Ze hebben er nog de grootste lol bij ook. Maar wie bekommert zich om het slachtoffer? Ik ga nog eens de kindertelefoon bellen - maar dan mooi voor mezelf. ‘k Ben benieuwd wat ze zouden zeggen. Waarschijnlijk dat ik toe ben aan een opvoedcursus. En wat als men dan merkt dat ik nota bene voor een christelijk opvoedblad schrijf? Daar stoei ik nu nog mee.
(Deze column werd in 2008 voor het eerst gepubliceerd in het christelijke opvoedblad Aan de Hand. www.aandehand.nl )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten