Rail away

Soms tovert mijn afstandbediening het EO-programma Rail Away tevoorschijn terwijl ik rustig zappend op zoek ben naar wat verstrooiing op de buis. Altijd blijf ik dan even hangen en voel ik onmiddellijk een enorme rust over mij komen. Ik vroeg me af hoe dat zo kwam. Welnu, ik heb gemerkt dat het antwoord zit in de combinatie van een aantal factoren.

Neem nu alleen al de beelden die, geheel in tegenstelling tot bij vele andere programma's, gespeend blijven van ADHD veroorzakende beeldwisselingen en stressverhogende trucjes zoals versneld in- en uitzoomen, roterende beelden etc. etc.

Wat we hier krijgen voorgeschoteld zijn overzichtelijke shots van veelal ouderwetse stoomtreinen of anderszins afwijkende modellen, die door een golvend landschap glijden, daarbij glooiende heuvels passeren, pittoresque stationnetjes aandoen en gezellige reizigers vervoeren die steevast worden begeleid door vriendelijke conducteurs en wakkere stationschefs. Daarbij zien we beelden van waakzame machinisten geassisteerd door noeste stokers die telkens zorgen voor voldoende kolen op het vuur zodat de hele zaak in beweging blijft.

Voeg daarbij de rustgevende stem van de voice over die onze oren geduldig en op aangename wijze uitlegt wat onze ogen zien. Daarvoor is geen opgewonden standje ingehuurd maar een innemende persoon met een sonore stem en pastorale kwaliteiten geselecteerd, die ons in mooie volzinnen laat delen in de schoonheid van een overzichtelijke wereld. Een wereld waarin de problemen, die eigenlijk nooit aangeroerd worden, geruststellend ver van het spoor af liggen. Een wereld zonder economische en ecologische crises, zonder barbaarse uitzettingen, zonder raciale discriminatie, zonder pedofiele geestelijken, rokkenjagende minister-presidenten, draaikonterige VVD'ers en jokkende PVV'ers.

Een aangeharkte wereld. Verder uitvergroot door het gebruik van gedragen muziek, veroorzaakt door een milde hoeveelheid verstilde violen in combinatie met een rustieke hoorn dan wel een enkele zalvende piano. Een wereld zoals we die graag zouden willen zien en - voor zover die ooit zou hebben bestaan - graag zouden willen conserveren. Een ingeblikte wereld waarin alles goed is, waarin alles op rolletjes gaat. Een wereld die spoort. Rail away zou dienovereenkomstig ook 'sail away' ja zelfs 'dream away' hebben kunnen heten. Dit heerlijk ingedutte programma zou niet hebben misstaan op de kijklijst van omroep Max. Zo mak is het. Rail Away grossiert in rust en kalmte en brengt ons, zonder dat we dat eigenlijk goed en wel doorhebben, daarmee in een licht opgewekte stemming. Het is een tranquillizer voor de ziel, ja niets minder dan een verdekt opgestelde en aangeklede drug. Een getemde wolf in schaapskleren. Zal ik meteen maar de complete dvdbox voor Sinterklaas vragen?