Als er een ding is waarover bijna alle christenen het eens zijn is het wel dat we geloven dat God niet van ons eist (of zelfs maar vraagt) om nu al volmaakt te zijn. Dat zou immers onmogelijk zijn? Dat antwoord sust ons veelal in een prettige, zoete slaap.
Toch lezen we in de Bijbel echt iets anders. Wat daar staat over volmaakt zijn duidt op het tegenovergestelde: het blijkt wel degelijk mogelijk.
"Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is."
"Jezus antwoordde hem: 'Als je volmaakt wilt zijn....'"
"Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt, zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming."
Deze teksten gaan niet over het hiernamaals, maar over het aardse leven in en met Christus.
Daarom denk ik dat de echte vraag niet is
Is het mogelijk om volmaakt te zijn?
maar
Zou ik nu al volmaakt willen zijn?
Het nee-antwoord op de eerste vraag ontslaat ons heel gerieflijk
van (een eerlijk antwoord op) de hamvraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten