Burgermansfatsoen

In mijn jonge jaren was het toppunt van kleinburgerlijkheid zo ongeveer het wassen van je auto op zaterdag.

Maar dat was veertig jaar geleden en sindsdien is er een hoop veranderd. Ik zie zo ongeveer niemand meer zijn of haar auto wassen. Op geen enkele dag van de week. We gaan allemaal naar de wasstraat die in Nederland trouwens steevast 'car wash' moet heten, anders begrijpen we het blijkbaar niet en gaan we pardoes onszelf daar staan wassen in plaats van ons blik.

Ook uw heer van Stand werd onlangs gemaand om zijn auto naar de wasstraat te rijden. Die zou namelijk veel beter voor 'het milieu' zijn. Ik geloofde er geen biet van. Maar het is lastig strijden tegen een meerderheid, vooral als die onder je eigen dak woont. Toch kon ik laatst revanche nemen. Een artikel in misschien wel de beste krant van Nederland gaf mij namelijk met terugwerkende kracht gelijk en snoerde mijn voordeurdelers de mond. Wat blijkt? Wie zijn auto laat wassen in de wasstraat is daar al gauw minstens honderden liters water kwijt. Met een luxe beurt kan dat oplopen tot ruim 600 liter. En daarvan wordt telkens slechts een derde deel 'milieuvriendelijk' afgebroken. Tel uit je winst, wereld.

De heer van Stand zorgt ervoor dat vieze zaken geen gewoonte gaan worden en wast daarom zijn auto uit principe twee keer per jaar (of iets minder nog). Daarvoor gebruikt hij 1 à 2 emmers water met een totaalverbruik van naar schatting 25 liter hooguit. Daarvan wordt weliswaar 0% milieuvriendelijk afgebroken, maar in vergelijking met de gemiddelde automobilist die zijn auto elke maand naar de wasstraat brengt is dat een zegen en een weldaad voor de schepping. Elke maand je auto láten wassen voor - laat ik niet overdrijven - 200 liter water per keer is dus 200 x 12 = 2400 liter water waarvan 1/3 deel vriendelijk wordt verwerkt. 2400 - 800 = 1800 liter water dat 'onvriendelijk' wordt afgebroken. Vergelijk dat eens met mijn twee emmertjes water en u weet wie de keiharde waarheid aan zijn kant heeft. Ik blijf daar verder natuurlijk heel eenvoudig onder en ga bij dit alles heel stilletjes mijn eigen weg, die - zoals u nu zult begrijpen - nooit zal leiden naar de Wasstraat.

Overigens heb ik afgelopen zaterdag - ongelooflijk kleinburgerlijk en wanstaltig reactionair - mijn eigen Oude Schicht gewassen. Pontificaal voor ons huis en goed in het zicht van alle buren. Het voelde als een provocatie tegen het nieuwe burgermansfatsoen. Het voelde goed.