Terugkeer

De Nederlands Gereformeerde Kerk komt op een goede dag tot ontdekking dat zij in feite geen enkel bestaansrecht heeft en keert met gepaste schaamte terug naar de Vrijgemaakt Gereformeerde Kerk. Na aanvankelijke grote verlegenheid met de situatie te hebben gekregen, vraagt die zich op haar beurt af hoe zij eigenlijk nog langer kan verantwoorden dat zij indertijd de Gereformeerde Kerk heeft verlaten en sluit zich aan bij wat nu de Protestantse Kerk van Nederland is geworden. Inmiddels hebben de Remonstrantse Broederschap, de Nederlandse Protestantenbond, de Hersteld Hervormde Kerk, de Christelijk Gereformeerde Kerk, de Gereformeerde Gemeenten, de Oud Gereformeerde Gemeenten, de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, de Hersteld Gereformeerde Gemeenten, de Voortgezette Gereformeerde Kerken in Nederland en tientallen andere soortgelijke splinterdenominaties dat ook gedaan. De drie aanvankelijke geledingen van de PKN beseffen hiermee pas goed wat het is om vanuit heilige vrees voor God in zak en as terug te keren naar broeders en zusters die eens de rug zijn toegekeerd en vaardigen een bidden en vasten uit. Naar aanleiding daarvan wordt besloten om zichzelf op te heffen en boete te doen over alle haat en nijd, oorlog, moord, diefstal en vernieling die zij vanaf de tijd van de Reformatie de roomse kerk heeft aangedaan. Bij het vernemen van al deze zaken schudt de rooms-katholieke kerk op haar grondvesten en zondert zij veertig dagen af voor bezinning en inkeer. Allerhande apostolische afsplitsingen, Baptistengemeenten, evangelische groeperingen en pinksterbewegingen weten hierna niet hoe snel ze willen instemmen met deze eenwording en gaan geruisloos op in de groeiende, ene, algemene, christelijke kerk. Dan vindt, na duizend jaar tweedracht, een definitieve omwenteling plaats en keert de rooms-katholieke kerk zich naar het oosten, valt op de knieën en belijdt ze in tranen haar zonden inzake de afkeer, minachting en veroordeling van de orthodoxe kerk van Constantinopel vanaf het jaar 1000 tot op heden.

Na alle uitingen van spijt, verdriet, berouw, verootmoediging en schuld belijden wordt besloten om alle kerkelijke geledingen in afvaardigingen te laten samenkomen in Jeruzalem. De staat Israël heet de christelijke kerk van alle plaatsen hartelijk welkom en stelt accommodatie en vervoer beschikbaar. Inmiddels heeft het opperrabbinaat van Jeruzalem - geïnspireerd door de actualiteit - zich opnieuw gebogen over het Nieuwe Testament en leest met ongesluierde harten en hemelse ogen wie de Rabbi van Nazareth werkelijk was.

 

1. Diezelfde dag scheurt het wolkendek van de hemel en verschijnt in blinkende gestalte de Zoon des Mensen op de berg Sion.*
2. Diezelfde middag doe ik mijn ogen open, kom ik langzaam overeind en bemerk ik dat ik weer eens heb liggen dagdromen.*

 

* Doorstrepen wat niet wordt verlangd