maandag 1 september 2014

Iedereen verdient een morgen

Ik reed laatst over een weg waarlangs een spandoek van KWF Kankerbestrijding was gespannen. Hierop was de bovenstaande spreuk te lezen. "Iedereen verdient een morgen."
Zoals zo vaak gebeurt in reclameslogans gaat ook deze spreuk uit van de goedheid van de mens. De aantrekkelijke gedachte is: wij mensen verdienen het om te leven. Op die kurk drijft de reclamecampagne van de kankerbestrijding. Waar die kurk zelf dan ook op mag drijven het is in ieder geval niet het evangelie van Jezus Christus. Want hoe anders spreekt de Zoon van God over wat wij mensen verdienen. Als wij ons niet willen bekeren is het enige dat wij verdienen de dood, zei Hij.

Tot zover 'Onze Lieve Heer'.

Overdreven?

Lees Luc. 13: 1-5 maar eens:

Er waren op dat moment ook enkele mensen aanwezig die hem vertelden over de Galileeërs van wie Pilatus het bloed vermengd had met hun offers. Hij zei tegen hen: ‘Denken jullie dat die Galileeërs grotere zondaars waren dan alle andere Galileeërs, omdat ze dat ondergaan hebben? Zeker niet, zeg ik jullie, maar als jullie niet tot inkeer komen, zul je allemaal op dezelfde wijze omkomen. Of die achttien die stierven doordat de Siloamtoren op hen viel – denken jullie dat zij schuldiger waren dan alle andere mensen die in Jeruzalem wonen? Zeker niet, zeg ik jullie, maar als jullie niet tot inkeer komen, zul je allemaal net zo sterven als zij.’

En toch.

Toch is God liefde.

Maar niet op onze condities.

Want liefde is niet hetzelfde als: everybody happy. Of: iedereen komt in de hemel. De Leeuw van Juda is geen tandeloze leeuw, ook al is Hij dan niet bijtgraag.







Geen opmerkingen: