Durfal

Don't you dare miss him, blogde ik nog vrolijk een blogje of twee geleden. Met in het vooruitzicht een heerlijk avondje Dylan. En of u hem nu wel of niet zou willen missen, interesseerde me eerlijk gezegd niet eens zo heel erg veel. Als ik hem maar niet zou missen.

Het was de goden verzoeken.

Uitgerekend de dag ervoor werd ik namelijk ziek. Ziek met flinke koorts. Zoveel dat het niet verantwoord was om te gaan. En dus moest ik mijn Dylanmaten mailen dat ze zonder mij zouden moeten gaan. If you see him, say hello. Nog een geluk dat er een andere Dylanmate kon worden gecharterd die mijn kaartje wel wilde overnemen. Over een tijdje zal ik waarschijnlijk de dvd wel krijgen van dit concert, of de hele happening op cd. Mag ook. Maar erbij zijn is toch tien keer leuker, weet ik uit ervaring.

Nu wentel ik me dan maar in mijn heldenrol. Heldenrol? Jazeker, want ik heb het aangedurfd om er niet bij te zijn. Al durfde ik liever niet niet te durven.