Als agent bij Nummerinformatiedienst krijg ik dagelijks verzoeken om een telefoonnummer van een bejaardenhuis. Dat is inmiddels onbegonnen werk, want er bestaan geen bejaardenhuizen meer in Nederland. Net zomin als er negers rondlopen, mongooltjes worden verzorgd of mensen de tering krijgen. Daarentegen barst het wel weer van de kleurlingen, verstandelijke gehandicapten met het syndroom van Down en tbcgevallen, hoewel dat laatste gelukkig erg meevalt de laatste eeuw.
Bejaardenhuizen moeten ook mee in de vaart der tijdgeest en heten nu vooral zorgcentra of wooncentra of woonzorgcentra. Om nog maar te zwijgen van serviceflat of verzorgingsflat.
Zo'n woonoord een rusthuis noemen is al helemaal vloeken in de kerk. Toch, als je bejaardenhuis zegt weet iedereen precies wat je bedoelt. Dit in tegenstelling tot zorgcentrum, want dan weet je in feite alleen dat er wordt 'gezorgd'. Maar waarvoor wordt gezorgd blijft vooralsnog onduidelijk. Naast deze omfloerste omschrijving van de sector als geheel schrijft de eerder genoemde tijdgeest ook dwingend voor dat er een onpassende naam wordt bedacht. Namen als Huize Avondrood, Het Anker, Nieuw-Avondlicht, De Bron, St. Jozef, Dorpszicht of Bethanië voldoen blijkbaar niet meer. Te eenduidig, te duidelijk, te degelijk.
We willen op chic, op stand, we willen hogerop. Althans, dat willen de managers - aan de ouden van dagen zelf wordt natuurlijk niks gevraagd. Daarom verschijnen er overal zotte namen die werkelijk niemand meer rechtuit uit zijn hoofd kan spellen. Wissehaege, Curamare, Caegstate, Aelsmeer, Crimpenersteyn, Careyn Weddesteyn, Vinckenrode, Haersmahiem, Elisabethsdael, De Hooghe Clock, Mynsheerlyckheid, Castrovalva..., ik krygh dit soort naemen met die idiote klancken bynae niet meer uyt myn ceel gestothen.
Gelukkig weten ze in één stad (de stad die alle andere steden overbodig maakt) nog wel hoe ze een bejaardentehuis moeten noemen. Vandaag mocht ik op de Nummerinformatiedienst zoeken naar Avondrust in Rotterdam, de stad zonder kapsones, waar de dingen gewoon nog bij hun naam mogen worden genoemd. Misschien moet ik daar vast een plaatsje gaan reserveren. Voor heel veel later, want ik ben natuurlijk nog steeds in de kracht van mijn leven. Zeg nu zelf, dat spreekt voor zich!
2 opmerkingen:
Grappig is lees vaak bij purperpol en zag nu deze blog staan. Ik kom uit de stad Rotterdam...en dit bejaardentehuis staat in een buitenwijk van Rotterdam, bepaald niet in het centrum.
Als ik jullie berichten zo lees zou ik daar maar niet gaan wonen....daar voelen jullie je niet thuis :-)
En reserveren hoeft niet omdat er nu allerlei jongeren/ studenten ( kerkelijk en veel van de Ger. gem) in mogen wonen omdat er niet genoeg oudjes zijn ....
Leuk dat man en vrouw zo goed kunnen schrijven!
Ja ik zit hier nu in Dennenoord te genieten van de zonsondergang, het bos, de vallende bladeren en ik dacht ik ga eens bejaardentehuis namen opzoeken want ik vind Dennenoord een echte bejaardenhuisnaam. Het was mij ook opgevallen dat die namen een typisch karakter hebben. Een grappenmaker kwam meteen al met "eind in zicht" maar ik vind "avondrust" ook al een aardige verwijzing naar wat weldra komen zal. Ik zou ook wel in bejaardentehuis "one foot in the grave" willen zitten. Dat is tenmiste duidelijk en die engelse humor ligt mij ook wel. Die verschillende staetes zijn natuurlijk hersengymnastiek voor dementen, hoewel ik nu al bijna afhaak bij dat soort namen. Bovendien moet ik dan chique gekleed zijn, anders kom ik er natuurlijk niet in. Ver böven mijn stand. Leuk artikeltje, maar nu ga ik even verder met mijn spanish omlett en engelse thee want dit is nu eenmaal een engels theehuis en geen bejaardentehuis.
Een reactie posten